Zwolnienie podatkowe świadczeń z ZFŚS
Pracownicy jednostek budżetowych oraz emeryci i renciści korzystają z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń rzeczowych oraz świadczeń pieniężnych sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest wolna od podatku dochodowego łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000,00 zł, natomiast świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów do kwoty 4500,00 zł. Do 2023 roku obowiązywał dla pracowników limit w wartości podwyższonej do 2000,00 zł, co miało związek z tymczasową regulacją związaną ze stanem epidemii ogłoszonym z powodu COVID-19. Z dniem 1 lipca 2023 roku stan zagrożenia epidemicznego został odwołany, a limit kwoty wolnej od podatku od 1 stycznia 2024 roku wrócił do poprzedniej wysokości.
Zdarza się, że pracownik zatrudniony jest u kilku pracodawców (np. nauczyciel jest zatrudniony w kilku szkołach) i w związku z tym ma prawo do korzystania z ZFŚS u każdego z nich. Jeżeli wartość świadczeń w trakcie roku przekroczy ustawowy limit zwolnienia z podatku, to nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu. Pracodawca nie ma jednak obowiązku (ani prawa) uwzględniania przy obliczaniu limitu zwolnienia kwot, które zatrudniony otrzymał w innym zakładzie pracy. To pracownik jest odpowiedzialny za prawidłowe (łączne) rozliczanie świadczeń w rocznym zeznaniu podatkowym.
W świetle powyższego jaśniejszym staje się, dlaczego do każdego PIT-11 została dołączona informacja z wysokością świadczeń otrzymanych z ZFŚS w 2023 roku u pracodawcy obsługiwanego przez Centrum Usług Wspólnych w Rybniku.